تمام چیزهایی که باید در مورد چسبندگی رحم بدانید
چسبندگی رحم یکی از بیماری های بسیار شایع در زنان است.
با توجه به این که رحم یکی از مهم ترین اجزای دستگاه تناسلی زنانه است و اصلی ترین نقش را در باروری به عهده دارد هرگونه بروز عارضه در رحم می تواند منجر به مشکلات ناباروری شود. چسبندگی رحم نیز یکی از بیماری هایی است که در صورت عدم تشخیص زود هنگام و درمان به موقع می تواند به نازایی و یا حتی سقط های مکرر منجر شود. از این رو آگاهی زنان در مورد این بیماری بسیار حائز اهمیت است. برخی از مهم ترین سوالات افراد در ارتباط با این بیماری به شرح زیر است:
علت ایجاد چسبندگی رحم چیست؟
آیا چسبندگی رحم درمان دارد؟
آیا امکان دارد چسبندگی رحم در بارداری رخ دهد؟
علل ایجاد چسبندگی رحم چیست؟
در این مقاله قصد داریم به تمام سوالات مهم درباره چسبندگی رحم پاسخ دهیم. در ادامه با ما همراه باشید.
چسبندگی رحم یا سندرم آشرمن
چسبندگی رحم در اثر ایجاد بافت اسکار بین دیواره های رحم به وجود می آید. در حالت طبیعی به دلیل ریزش پوشش درونی رحم یا مخاط اندومتر در رحم و سپس ریزش آن قاعدگی رخ می دهد. در شرایط خاص ممکن است این مخاط از بین رفته و به دلیل فقدان آندومتر چسبندگی در قسمت های داخلی رحم به وجود بیاید.
علائم چسبندگی رحم
هرچند چسبندگی رحم علائم بالینی آشکاری ندارد و بیماران در اکثر موارد به صورت ثانویه به پزشک مراجعه می کنند. اما شایع ترین علائم آن عبارتند از:
نامنظمی عادت ماهیانه
عادت ماهیانه با خون ریزی کم و یا قطع ناگهانی
احساس درد به صورت دوره ای در ناحیه لگن
سقط های مکرر
تشخیص چسبندگی رحم
برای تشخیص چسبندگی رحم باید به پزشک متخصص در حوزه زنان و زایمان مراجعه کرد. پزشک ممکن است جهت تصمیم گیری برای شروع درمان از یکی از روش های تشخیصی زیر استفاده کند:
هیستروسکوپی: در این روش از طریق دهانه رحم وسیله ای به نام تلسکوپ وارد رحم می شود. بدین وسیله امکان مشاهده کامل رحم و دیواره های رحمی از نظر وجود انواع چسبندگی های داخلی رحم برای پزشک فراهم می شود. هیستروسکوپی دقیق ترین روش تشخیص چسبندگی رحم می باشد.
هیستروسالپینوگرافی (عکس رنگی رحم): در این روش با تاباندن اشعه ایکس به نام هیستروسالپنگوگرام و تزریق ماده حاجب به درون رحم تصویر برداری از رحم انجام می شود. پزشک می تواند از روی عکس مشکل فرد را در خصوص چسبندگی رحم تشخیص دهد.
سونوهیستروگرام: یکی از روش هایی که می تواند برای تشخیص چسبندگی رحم به کار برده شود سونوهیستروگرام است. در این روش که در واقع نوعی آزمون سونوگرافی است محلولی به نام سالین در رحم به منظور بررسی چسبندگی رحم تزریق می شود.
طبقه بندی چسبندگی رحم
چسبندگی رحم در سه دسته زیر طبقه بندی می شود:
خفیف: چسبندگی رحم خفیف در زنانی رخ می دهد که قاعدگی طبیعی دارند اما چند باند نسبتا نازک اسکار در آن ها ایجاد شده است.
متوسط: در این مرحله که چسبندگی نسبت به مرحله خفیف کمی شدیدتر است، زنان سیکل قاعدگی نامنظم را به دلیل انسداد جزئی حفره مخاط رحم تجربه می کنند.
شدید: در نوع شدید و یا پیشرفته حفره مخاط رحم به طور کامل مسدود شده است و سیکل قاعدگی قطع می شود.
عوامل چسبندگی رحم
در اغلب موارد علت ایجاد چسبندگی رحم یکی از دلایل زیر است:
- شکل گیری بافت اسکار بعد از جراحی سزارین
- استفاده از بخیه برای جلوگیری از خونریزی
- آندومتریوز
- بروز عفونت در اندام های تولید مثل ودر برخی موارد عفونت به دلیل استفاده از IUD
- دیلاتاسیون و کورتاژ ناشی از سقط ناکامل
درمان چسبندگی رحم
مهم ترین فاکتور برای انتخاب روش درمانی اطلاع از تمایل و یا عدم تمایل فرد بیمار به باروری در آینده است. درصورتی که سندرم آشرمن خفیف است و بیمار با شکایات درد به پزشک مراجعه نکرده است و تمایل به بارداری ندارد ممکن است از نظر پزشکی نیازی به درمان بافت اسکار نباشد. اما در غیر این صورت پزشکان معمولا از عمل جراحی هیستروسکوپی برای برداشتن بافت های چسبیده استفاده می کنند. در صورتی که بافت اسکار ایجاد شده نازک باشد با استفاده از هیستروسکوپی چسبندگی داخل رحم درمان خواهد شد. اما در صورتی که بافت اسکار ضخیم و متراکم باشد ممکن است پزشک ناگزیر به استفاده از رزکتوسکوپ باشد. در برخی مواد ممکن است پزشک استفاده از یک سوند پلاستیکی را توصیه کند. در این صورت یک سوند پلاستیکی پس از برداشتن بافت اسکار به منظور جلوگیری از رشد دوباره بافت داخل رحم قرار داده می شود.
چسبندگی رحم در بارداری
در اغلب موارد زنان مبتلا به چسبندگی رحم با مشکلات ناباروری مواجه می شوند هر چند احتمال بارداری با وجود چسبندگی رحم وجود دارد اما این بیماری یکی از عوامل تهدید کننده ادامه بارداری است. از این رو فرد بیمار باید در کنترل کامل پزشک متخصص باشد.
