سندرم آشرمن به وضعیت اکتسابی گفته می شود که طی آن بافت اسکار یا چسبندگی داخل رحم بیمار به وجود می آید. زمانی که بافت اسکار ایجاد می شود، مقدار فضای باز داخل رحم کاهش پیدا می کند. این وضعیت معمولاً در اثر روش های درمانی مختلف یا درمان سرطان به وجود می آید. خانم هایی که مبتلا به سندرم آشرمن هستند، معمولاً پریود سبک یا بدون قاعدگی را تجربه می کنند و دچار درد لگن یا ناباروری هستند. جهت آشنایی بیشتر با سندرم آشرمن در این مقاله از سایت دکتر مانیا کاوه همراه ما باشید.
سندرم آشرمن چیست؟
سندرم آشرمن یک وضعیت نادر محسوب می شود که طی آن بافت اسکار یا چسبندگی داخل رحم به وجود می آید. در واقع با وجود این بافت اضافی فضای داخل رحم کم تر می شود. بیمارانی که دچار سندرم آشرمن هستند معمولاً درد در بخش لگن و خونریزی غیرطبیعی رحم دارند و اغلب با مشکلات باروری مواجه می شوند. سندرم آشرمن قابل درمان است و می توان علایم آن را بهبود بخشید.
سندرم آشرمن یا چسبندگی داخل رحمی چقدر شایع است؟
لازم است بدانید که این بیماری کاملاً نادر است و نمی توان میزان ابتلا به آن را محاسبه کرد؛ زیرا در بسیاری از افراد تا مدت ها تشخیص داده نمی شود. بسیاری از کسانی که مبتلا به سندرم آشرمن هستند هیچ علامتی برای بیان این بیماری ندارند و معمولاً در مراجعات پزشکی برای چکاپ یا مشکلات دیگر تشخیص داده می شود.
سندرم آشرمن برای چه کسانی ایجاد می شود؟
سندرم آشرمن یک بیماری اکتسابی محسوب می شود؛ یعنی در اثر یک حادثه یا یک بیماری بافت اسکار در رحم به وجود می آید. در واقع جراحی، عفونت و روش های درمان سرطان باعث ایجاد سندرم آشرمن خواهند شد. در کل موارد زیر احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند:
- جراحی رحم در گذشته
- وجود سوابق عفونت لگن
- درمان شدید برای سرطان
علائم سندرم آشرمن
کسانی که دچار سندرم آشرمن هستند معمولاً علایم مختلفی را تجربه می کنند که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- قاعدگی بسیار سبک
- نداشتن پریود (آمنوره)
- خونریزی غیرطبیعی رحمی
- احساس گرفتگی شدید یا درد لگن
- داشتن مشکل در باردار شدن یا باردار ماندن
در برخی موارد نیز سندرم آشرمن علایم خاصی ندارد و همچنین ممکن است بیماران دوران پریود های طبیعی را پشت سر بگذارند. ولی در صورتی که احساس ناراحتی یا درد در بخش لگن دارید یا دوره های پریودی غیرعادی را تجربه می کنید باید حتماً تحت نظر پزشک متخصص قرار بگیرید.
تشخیص سندرم آشرمن
زمانی می توان سندرم آشرمن را تشخیص داد که بیمار علائمی مثل درد لگن، فقدان قاعدگی، خونریزی های غیرطبیعی رحم یا ناتوانی در باردار شدن و ماندن را تجربه می کند. همچنین بررسی سوابق پزشکی تا حد زیادی در تشخیص این بیماری کمک خواهد کرد. اگر تحت جراحی های سزارین، اتساع و کورتاژ، پرتو درمانی یا عفونت لگنی قرار داشتید، باید در مراحل اولیه برای شما آزمایش های مرتبط با سندرم آشرمن انجام شود. به همین خاطر معمولاً در ویزیت های اولیه پزشک سوابق بیماران را بررسی می کند. اگر هر نوع جراحی لگنی انجام شده باشد لازم است به پزشک خود اطلاع دهید. این اطلاعات در تشخیص سریع تر سندرم آشرمن کمک خواهند کرد. سپس لازم است یک معاینه فیزیکی توسط پزشک متخصص انجام شود که طی آن بافت اسکار داخل رحم توسط سونوهیستروگرام تشخیص داده می شود. برای انجام این روش تشخیصی ابتدا یک کاتتر کوچک به همراه کمی محلول نمکی در داخل رحم تزریق می شود و سپس سونوگرافی ترانس واژینال انجام خواهد شد. طی این عملیات مشخص می شود بافتی باعث محدود شدن رحم شده است یا خیر؟
درمان سندرم آشرمن
روش های مختلفی برای درمان بیماری آشرمن وجود دارد که پس از ویزیت و در میان گذاشتن اطلاعات لازم با پزشک مربوطه بهترین روش درمانی برای شما انتخاب خواهد شد. توجه داشته باشید اگر قصد بارداری دارید باید حتماً اطلاع دهید؛ زیرا در بسیاری از موارد با وجود چنین بیماری و نبود علایم نیاز به مداخلات پزشکی نیست؛ اما اگر قصد بارداری در آینده را دارید باید حتماً گزینه های درمانی مناسب برای شما انتخاب شود تا بافت اسکار از بین برود. در روش های درمانی هدف اصلی از بین بردن بافت اسکار و برگرداندن رحم به اندازه و شکل اولیه است. همچنین با انجام درمان سندرم آشرمن بسیاری از علایم مثل درد لگن، چرخه قاعدگی و شرایط بارداری بهبود پیدا می کنند. بسیاری از پزشکان از روش های هیستروسکوپی برای برطرف کردن چسبندگی رحم استفاده می کنند. در این روش ابزار نازکی به نام هیستروسکوپ داخل رحم می شود تا بتواند فضای داخلی را بررسی کند. البته همین ابزار بافت اسکار را از بین می برد. هیستروسکوپ وارد دهانه رحم شده و به همین خاطر دقت زیادی در برداشتن بافت اسکار دارد.
البته احتمال آسیب رسیدن به بافت سالم داخل رحم نیز وجود دارد. یکی دیگر از روش های درمان استروژنی یا درمان هورمونی نام دارد که به کمک یک کاتتر داخل رحمی کوچک چند روز پس از هیستروسکوپی در داخل رحم باقی می ماند. در این روش احتمال تشکیل بافت اسکار مکرر کم تر می شود و با وجود استروژن پوشش داخلی حفره بهبود پیدا می کند و کاتتر نیز به عنوان یک مانع فیزیکی بین دیواره های قدامی و خلفی رحم از ایجاد چسبندگی پس از عمل محسوب می شود؛ اما توجه داشته باشید اگر از این روش برای درمان استفاده شود باید آنتی بیوتیک برای جلوگیری از عفونت های احتمالی نیز مصرف شود.
مراجعه به پزشک
در مطالب فوق علاوه بر معرفی سندرم آشرمن، روش تشخیص و راه های درمان آن را نیز بررسی کردیم. چنانچه هر کدام از علایم ذکر شده را تجربه می کنید، می توانید تحت نظر دکتر مانیا کاوه متخصص و جراح زنان و زایمان قرار بگیرید تا با بهره گیری از روش های نوین درمان کیفیت زندگی شما را بهبود بخشند. برای دریافت نوبت ویزیت حضوری کافیست با شماره های درج شده در این سایت تماس بگیرید.
