عفونت قارچی واژن یا واژینال، یکی از بیماری های ناحیه تناسلی است. این عفونت، در حقیقت از نوعی قارچ ناشی شده و باعث سوزش، ترشحات و خارش شدید واژن، لابیا و بافت های دهانه واژن می شود. این نوع عفونت به قدری شایع است که از هر 4 زن، 3 نفر آن ها را به خود درگیر می کند. برخی بانوان حتی در طول زندگی خود، 2 بار با این بیماری درگیر می شوند. عفونت قارچی واژینال از آمیزش منتقل نمی شود؛ اما در طی اولین فعالیت جنسی، احتمال ابتلا به آن وجود دارد.
عفونت قارچی واژن چه علائم و نشانه هایی دارد؟
چگونه بفهمیم که به عفونت قارچی واژن مبتلا شده ایم؟ این بیماری چه نشانه هایی دارد؟ در پاسخ به این پرسش باید به موارد زیر اشاره کنیم.
- خارش واژن و تحریک در واژن و مجرای ورودی آن
- احساس سوزش خصوصاً در هنگام مقاربت یا ادرار کردن
- قرمزی و تورم بافت های دهانه واژن
- احساس درد در ناحیه واژن
- بروز بثورات پوستی در ناحیه واژن
- تغییر بافت ترشحات طبیعی واژن به ترشحاتی سفید رنگ، بدون بو و غلیظ با بافت پنیری شکل
- وجود ترشحات آبکی واژن
در صورت داشتن علائم زیر، این احتمال وجود دارد که به عفونت مزمن و عودکننده قارچی واژن، مبتلا شده باشید.
- ابتلا به عفونت قارچی واژن، با وجود درمان های مرتب، در دوره هایی نظیر 4 بار در سال یا بیشتر
- داشتن نشانه هایی شدید نظیر قرمزی، تورم و خارش گسترده با ایجاد ترک یا زخم در ناحیه دهانه ورودی واژن
- بروز عفونت به دلیل حمله نوع دیگری از قارچ های کم تر معمول
دلایل ابتلا به بیماری عفونت قارچی واژن چیست؟
چرا افراد به عفونت قارچی واژن مبتلا می شوند؟ به طور معمول، قارچ یا مخمر کاندیدا آلبیکانس، اصلی ترین عامل اکثر عفونت های قارچی واژن است. باید بدانید که این مخمر و باکتری به نام لاکتوباسیلوس به عنوان فلور، به شکلی طبیعی در تعدادی مشخص در واژن وجود داشته و مشکلی ایجاد نمی کند. در صورتی که چیزی قادر باشد تا تعادل این باکتری در محیط واژن را به هم بریزد، باعث غلبه و رشد بیش از حد آن شده و کمک می کند تا به لایه های عمیق سلولی واژن، نفوذ کند. تنها در این شرایط است که با علائم عفونت قارچی واژن مواجه خواهید شد. از جمله عواملی که می توانند تعادل این باکتری را به هم بزنند، می توانیم به موارد زیر اشاره کنیم.
- مصرف بلندمدت آنتی بیوتیک ها و کاهش میزان باکتری های لاکتوباسیلوس را در واژن
- بارداری
- مصرف مداوم داروهای ضد بارداری خوراکی یا هورمون درمانی با افزایش سطح هورمون استروژن
- دیابت کنترل نشده
- ضعف سیستم ایمنی بدن
- عادات غذایی ضعیف مثل مصرف بیش ازحد شیرینی جات به جای میوه و سبزی ها
- وضعیت عدم تعادل هورمونی نزدیک به چرخه قاعدگی
- استرس روزانه بیش ازحد
- کمبود خواب
التهاب واژن بر اثر عفونت قارچی
در زمان ابتلا به عفونت قارچی واژن، قارچ ها از بدن فرد به عنوان محیطی مناسب و عالی برای رشد و تکثیر خود استفاده می کنند؛ همین امر سبب شده تا تعداد آن ها افزایش یافته و فعالیت بیشتری در محیط واژن داشته باشند. صرفاً وجود این قارچ ها می تواند برای فرد ایجاد بیماری کند. از آنجا که این قارچ ها نباید در بدن رشد کرده و تولید مثل کنند، بدن آن ها را مشکلی خارجی در نظر گرفته و واکنش نشان می دهد. این واکنش خود را به صورت فعال شدن سیستم ایمنی نشان خواهد داد.
درست است که سیستم ایمنی نتوانسته تا مانع ورود قارچ ها به بدن شود، اما تلاش می کند تا از رشد و تولید مثل بیشتر آن، جلوگیری کند؛ برای این کار، دستور ملتهب شدن می دهد. در زمان ملتهب شدن بدن، سلول هایی که دچار آسیب شده اند، فاکتورهای التهابی را خبر می کنند. در مرحله بعد، این فاکتورها در بدن جمع شده و باعث افزایش حضور سلول های خونی در محل آسیب می شوند. از سوی دیگر، ماکروفاژهای بافتی (سلول های بیگانه خوار) هم خود را به محل می رسانند. پس قرمز و ملتهب شدن بدن، در حقیقت بخشی از فرایند دفاعی سیستم ایمنی است.
روش های درمان عفونت قارچی واژن
اگر فرد به عفونت قارچی واژن مبتلا شود، بسته به نوع عفونت، درمان های متفاوتی به او توصیه خواهد شد. در صورتی که عفونتی ساده یا حاد باشد، پزشک یک دوره درمانی به مدت 3 تا 7 روز را تجویز می کند. در این دوره، شخص باید از انواع کرم، پماد، قرص یا شیاف ضد قارچ تجویز شده توسط پزشک متخصص، استفاده کند. بسته به تشخیص دکتر، گاهی نیاز است تا برای جلوگیری از عود دوباره بیماری، به مدت 4 هفته، هفته ای یکبار کپسول فلوکونازول توسط بیمار، مصرف شود. در صورت نیاز می توان این دارو را بدون نسخه پزشک هم خریداری کرد.
فراموش نکنید که در صورت عود کردن علائم عفونت قارچی واژن در عرض 2 ماه، ضروری است تا دوباره به پزشک مراجعه کنید. پزشکان در طول دوره بارداری، مصرف داروهای خوراکی را تجویز نمی کنند. برای درمان عفونت قارچی واژن شدید، ممکن است پزشک یکی از درمان های زیر را توصیه کند.
- مصرف داروهای ضد قارچی موضعی تا حداکثر 2 هفته به صورت روزانه، سپس مصرف یکبار در هفته، به مدت 6 ماه داروی خوراکی
- مصرف 2 دوز منفرد از داروهای خوراکی همچون کپسول فلوکونازول به فاصله 3 تا 1 هفته
- مصرف اسید بوریک کپسولی در واژن (در صورت مصرف خوراکی، کشنده خواهد بود)
درمان خانگی عفونت قارچی واژن چگونه است؟
اگر شدت عفونت قارچی واژن کم بود، می توان از درمان هایی خانگی هم برای کنترل آن استفاده کرد. روغن درخت چای، در حقیقت یک اسانس روغنی است و می توان از آن برای درمان عفونت باکتریایی واژن و قارچ ناحیه تناسلی، کمک گرفت. طبق تحقیقات کارشناسان، شیاف واژینال روغن درخت چای، می تواند در درمان عفونت های واژن، موثر باشد. مطابق با این تحقیقات، این روغن از خواصی ضدقارچی بهره مند بوده و حتی می توان از آن به عنوان یک ضد میکروب استفاده کرد.
روش مصرف روغن درخت چای برای درمان عفونت قارچ ناحیه تناسلی
اولین نکته برای مصرف روغن درخت چای برای درمان عفونت قارچ ناحیه تناسلی این است که هرگز آن را بدون رقیق کردن روی پوست استفاده نکنید. توصیه می کنیم که پیش از مصرف، با کمک یک روغن حامل و پایه نظیر روغن جوجوبا یا روغن نارگیل، اقدام به رقیق کردن آن کنید. البته امکان خرید شیاف های واژینال روغن درخت چای آماده هم وجود دارد.
فراموش نکنید که از روغن درخت چای نباید به صورت مداوم و به شکل خوراکی استفاده کرد. در صورتی که پوستی حساس دارید، این روش درمان مناسب شما نیست؛ چرا که ممکن است باعث تحریک و ناراحتی پوستی برای شما شود؛ در صورت مشاهده هر کدام از این علائم، باید بلافاصله مصرف روغن چای را قطع کنید.
مراجعه به پزشک
اگر از عفونت قارچی واژن رنج می برید و به دنبال یک پزشک متخصص می گردید، ما به شما دکتر مانیا کاوه مقاره، متخصص زنان و زایمان را پیشنهاد می کنیم. ایشان در زمینه درمان این بیماری، تجربه زیادی داشته و می توانند بسته به نوع عفونت، بهترین روش درمان را ارائه دهند. نظرات بیماران دکتر کاوه، به خوبی رضایت آن ها از نحوه برخورد و مهارت او در درمان انواع بیماری ها را، اثبات می کند. برای رزرو نوبت، با مطب ایشان تماس بگیرید.
