فیبروم رحم چیست؟
فیبروم با اسامی دیگری همچون لیومیوما و میوما نیز شناخته می شود. فیبروم های رحمی همان توده هایی هستند که در میان لایه های عضلانی رحم رشد می کنند. این نوع توده ها در گروه توده های خوش خیم غیر سرطانی قرار دارند و هرگز به توده های بدخیم سرطانی تبدیل نمی شوند. از آن جایی که یکی از مهم ترین دلایل بروز فیبروم رحم، سطح بالای هورمون های جنسی مانند استروژن و پروژسترون عنوان شده است، در دوران قاعدگی و دوران باروری به وجود می آیند. در حالت کاهش شدید هورمون پروژسترون نیز، فیبروم رحمی ایجاد خواهد شد. فیبروم ها بر مبنای محل رشد در انواع مختلفی همچون فیبروم های داخلی، ساب سروز، پدانکوله و ساب موکوز دسته بندی می شوند.
شایع ترین علائم ناشی از فیبروم رحم
در اغلب موارد فیبروم هایی که در دوران بارداری ایجاد می شوند بدون علامت هستند. همچنین فیبروم های بسیار ریز و کوچک علائم خاصی از خود بروز نمی دهند. ولی برخی از فیبروم های رحمی بسته به نوع فیبروم، علت ایجاد و اندازه آن، علائم متعددی به همراه دارند. در این بخش از مطلب به بررسی شایع ترین علائم ناشی از فیبروم رحم در حالت کلی می پردازیم.
- بروز خونریزی های شدید در دوران قاعدگی
- طولانی تر شدن دوران قاعدگی به بیشتر از یک هفته
- احساس درد و فشار در نواحی لگن، شکم، کمر و پاها
- ایجاد یبوست
- بروز اختلال در عملکرد صحیح مثانه
- تکرر و عفونت ادرار
پولیپ رحم چیست؟
به توده های قرمز رنگ و لطیفی که در داخل رحم رشد می کنند و منشأ مخاطی دارند، پولیپ رحم گفته می شود. پولیپ ها اغلب در دهانه و دیواره های رحم ایجاد می شوند و به عنوان یکی از رایج ترین بیماری های رحمی با نام آندومتر رحم نیز شناخته می شوند. پولیپ های رحمی در اغلب موارد توده های خوش خیم سرطانی هستند و در مواردی نادر این پولیپ ها به توده های بدخیم سرطانی تبدیل می شوند. با وجود این که محل رشد پولیپ ها داخل رحم است ولی رشد این توده ها می تواند علاوه بر ساختار رحمی در دستگاه تناسلی زنان نیز تاثیرگذار باشند. بیشترین مبتلایان به پولیپ رحم در سنین یائسگی هستند و رشد پولیپ رحم در بدن این گروه از افراد به اقدامات و فرآیند درمانی جدی تری نیاز دارد.
شایع ترین علائم ناشی از پولیپ رحم
در بسیاری موارد، علائم ناشی از پولیپ رحم شباهت و اشتراک زیادی با علائم عارضه سرطان رحم دارند. برای رفع نگرانی پیرامون این موضوع و قرار گرفتن در یک مسیر درمانی صحیح بایستی در سریع ترین زمان به متخصص زنان و زایمان مراجعه شود. در ادامه به بررسی شایع ترین علائم ناشی از پولیپ رحم می پردازیم.
- خونریزی های بسیار زیاد در دوران قاعدگی
- نامنظم شدن دوره های پریودی
- لکه بینی و خونریزی در بین دو دوره قاعدگی
- داشتن درد شدید به هنگام پریود
- مشاهده خونریزی پس از یائسگی
- ایجاد اختلال در سیستم باروری
نحوه درمان فیبروم رحم
فیبروم های رحمی بسته به نوع و اندازه آن ها به دو روش مصرف دارو و انجام عمل جراحی درمان می شود. بنا به توصیه پزشکان، فیبروم های موجود در رحم دختران جوان بهتر است به روش های دارو درمانی رفع شوند. هر چه اندازه فیبروم بزرگتر باشد، نیاز آن به روش جراحی بیشتر خواهد بود. از آن جایی که فیبروم در لایه های میانی رحم رشد می کند، بعد از جراحی و برداشتن آن در لایه های رحم بخیه زده می شود. این بخیه ها بایستی در لایه های متعددی زده شوند تا در صورت بارداری، فشار ناشی از بارداری باعث پاره شدن بافت رحمی نشود. باید خاطر نشان شد، با داشتن یک برنامه غذایی سالم می توان از بروز فیبروم های رحمی جلوگیری کرد.
نحوه درمان پولیپ رحم
برای تشخیص پولیپ ها، نوع توده، اندازه و علت بروز آن از روش های مختلفی مانند نمونه برداری از پولیپ استفاده می کنند. پس از به دست آمدن نتایج این روش ها، مناسب ترین روش درمانی برای از بین بردن پولیپ ها انتخاب می شود. تجویز داروهای هورمونی و انجام جراحی هیستروسکوپی رایج ترین روش های درمان پولیپ های رحمی هستند. در جراحی هیستروسکوپی، پولیپ ها را از پایه جدا می کنند و دیگر مشکلاتی در باروری ایجاد نمی شود. همچنین این روش جراحی دوره نقاهت کوتاه تری دارد و در بیشتر موارد تحت بی حسی موضعی و به صورت سرپایی انجام می شود.
بارزترین تفاوت های بین فیبروم رحم و پولیپ رحم
فیبروم و رحم از جمله بیماری های رحمی هستند و هر دو نوع توده در رحم رشد می کنند. با این وجود، این دو نوع توده در ابعاد مختلف تفاوت هایی با یکدیگر دارند. شناختی اجمالی پیرامون این تفاوت ها می تواند باعث کاهش اضطراب و نگرانی حاصل از رشد فیبروم ها و پولیپ ها در رحم شود. در این بخش از مطلب به بررسی بارزترین تفاوت های بین فیبروم رحم و پولیپ رحم می پردازیم.
منشأ بافت توده
منشأ و نوع بافتی که توده های فیبروم و پولیپ دارند، به عنوان اصلی تفاوت بین این دو عارضه شناخته می شوند. منشأ بافتی فیبروم های رحمی از بافت های عضلانی رحم است؛ ولی منشأ بافتی پولیپ های رحمی از بافت های مخاطی و آندومتری رحم بیان می شود. از طرفی پولیپ ها در دهانه رحم به سمت داخل آن رشد می کنند؛ ولی فیبروم ها در لایه های میانی عضلات رحم رشد می کنند.
سن ابتلا
باتوجه به تحقیقات آماری، بیشترین مبتلایان به عارضه فیبروم رحمی در سنین باروری 30 تا 40 سالگی قرار دارند؛ ولی بیشترین مبتلایان به عارضه پولیپ رحمی در سنین یائسگی و بعد از آن قرار دارند. در برخی موارد نادر نیز ممکن است در دختران مجرد نیز پولیپ های رحمی رشد داشته باشند.
علت بروز عارضه
عوامل ژنتیکی و وراثتی در بروز پولیپ های رحم هیچ دخالتی ندارند و مهم ترین دلایل آن چاقی، فشار خون، عوارض داروهای هورمونی و اقدام دیر به بارداری عنوان شده است. ولی رشد فیبروم ها در رحم می تواند ناشی از وجود سابقه خانوادگی و رژیم غذایی نامناسب باشد.
عوارض بیماری
احتمال تبدیل توده های پولیپ رحمی به سرطان بدخیم وجود دارد و از طرفی رشد پولیپ ها در زمان بارداری باعث زایمان زودرس می شود. ولی فیبروم های رحمی هرگز به توده های سرطانی بدخیم تبدیل نمی شوند.
اندازه ضایعه
پولیپ ها و فیبروم ها در اندازه های متفاوتی در رحم رشد می کنند. اندازه پولیپ های رحمی از چند میلی متی تا نهایت 2 سانتی متر می تواند متغیر باشد؛ ولی اندازه فیبروم های از چند میلی متر شروع می شود و تا اندازه یک عدد هنداونه نیز می تواند رشد داشته باشد. فیبروم ها نسبت به پولیپ ها فضای بیشتری برای رشد دارند.
مراجعه به پزشک
در مطالب بالا به بارزترین تفاوت های بین فیبروم رحم و پولیپ رحم پرداخته شد. فیبروم رحم منشأ عضلانی و پولیپ رحم منشأ ماده مخاطی دارد. احتمال سرطانی شدن پولیپ های رحمی در سنین پس از یائسگی وجود دارد؛ ولی فیبروم ها هرگز به توده های سرطانی بدخیم تبدیل نمی شوند. همچنین اندازه فیبروم ها می تواند خیلی بزرگتر از پولیپ های رحمی باشد. دکتر مانیا کاوه متخصص زنان و زایمان و فلوشیپ لاپاراسکوپی و هیستروسکوپی تجربه بیشتری در زمینه درمان و جراحی بیماری های زنان دارند. شما می توانید با مراجعه به مطب دکتر مانیا کاوه برای تشخیص و درمان پولیپ رحم و فیبروم رحم اقدام کنید.
