انواع، علت و درمان واژینیت
یکی از علت‌های اصلی مراجعه بیماران به پزشک، واژینیت است. واژينيت يك اصطلاح كلي است که براي اختلالات واژن به کار می‌رود. این بیماری انواع مختلفی دارد که در صورت عدم درمان می‌تواند عوارض خطرناکی را به همراه داشته باشد. در این مقاله قصد داریم تا به سوالات رایج در ارتباط با این بیماری به شما پاسخ دهیم. در ادامه با سایت دکتر مانیا کاوه همراه باشید.
علت واژینیت
واژینیت به علت عفونت، التهاب يا تغيير فلور طبيعي واژن ممکن است به وجود بیاید. مهم‌ترین عواملی که می‌توانند تعادل باکتری‌ها و مخمرهایی که به‌طورطبیعی در محیط واژن زندگی می‌کنند را مختل کنند عبارتند از: استفاده از آنتی‌بیوتیک، تغییرات هورمونی (بارداری، شیردهی، یائسگی)، استفاده از دوش واژینال، استفاده از مواد اسپرم‌کش
انواع واژینیت
واژینیت کاندیدیایی: شایع‌ترین نوع واژينيت، واژینیت كانديديايي است. تظاهرات بالینی واژینیت کاندیدیایی عبارتند از: قرمزي و خارش ناحيه واژن، همراه با ترشحات سفيدرنگ دلمه مانند و در برخی موارد خشک. این نوع واژینیت در اثر رشد بیش از حد گونه‌های کاندیدا به ویژه گونه آلبیکنس در دستگاه تناسلی زنان ظاهر می‌شود. در برخی موارد ممکن است واژینیت کاندیدیایی مقاوم به درمان شود و گاهی هم به یک بیماری مزمن تبدیل شود. از طرف دیگر گاهی بیماران پس از درمان می‌توانند با عود دوباره عفونت مواجه شوند.
واژينيت تريكومونايی: عفونت تریکومونایی در اثر نوعی انگل فلاژل دار منتقل شونده از طريق جنسی به نام تريكوموناس واژيناليس، ايجاد مي‌شود. خارش، درد شکم و سوزش ادرار از علائم نسبتا رایج واژینیت تریکوموناس است. ترشحات بد بو، کف‌آلود، فراوان، رقیق و به رنگ زرد یا سبز از دیگر علائم این عفونت است.
واژینیت باکتریایی: واژينوز باكتريال، شايعترين علت واژينيت در زنانی است که در سنین باروری قرار دارند. بیشتر متخصصین متعقد هستند زنانی که شريك‌هاي جنسي متعدد يا جديد دارند، دوش واژينال انجام می‌دهند و سيگار مصرف می‌کنند نسبت به سایر زنان با احتمال بیشتری در معرض ابتلا به واژینیت باکتریایی قرار دارند. واژینیت باکتریایی در اغلب بیماران بدون علامت است. اما در صورت علامتدار بودن، بیمار ترشحات واژينال سفيد مايل به خاكستري و هموژن و يا بوی بد واژن را تجربه خواهد کرد. با توجه به این که زنان باردار مبتلا به این عفونت در معرض زایمان زودرس قرار دارند، باید نسبت به درمان خود اقدام کنند و تحت نظر پزشک متخصص زنان و زایمان باشند.
درمان واژینیت
نوع درمان بستگی به نوع و علت واژینیت دارد. پزشک متخصص پس از بررسی‌های لازم ممکن است قرص، کرم یا ژل واژینال تجویز کند. مهم‌ترین نکته در درمان واژینیت این است که بیمار باید دستورات پزشک را جدی بگیرد و تا بهبودی کامل به درمان ادامه دهد.
راه‌های پیشگیری از واژینیت
با ایجاد برخی تغييرات در عادات و پوشش و سبک زندگي می‌توان از واژینیت تا حد قابل توجهی پیشگیری کرد. این موارد عبارتند از:
- بعد از شستشوی واژن، به صورت کامل واژن خشک شود.
- از صابون‌های ملایم استفاده شود.
- واژن از سمت جلو به عقب شسته شود. ( در صورتی که به صورت برعکس شستشو انجام شود میکروب‌های مدفوع به سمت واژن رانده خواهند شد)
- از دوش واژینال استفاده نشود.
- در دوران قاعدگی نوارهای بهداشتی مرتبا تعویض شود.
- لباس زیر در صورتی که مرطوب است به سرعت عوض شود.
آیا نوارهاي بهداشتي می‌توانند باعث واژینیت شوند؟
با توجه به این که مواد خارجی مانند نواربهداشتی می‌توانند محيط طبيعي دفاعي مهبل را تغییر دهند بنابراین به عنوان یکی از عوامل ایجاد واژینیت به شمار می‌روند. بنابراین بهتر است که تنها از نوارهای بهداشتی مرغوب و استاندارد در طول دوران قاعدگی استفاده شود.
آیا واژینوز باکتریایی یک بیماری مقاربتی است؟
واژینوز باکتریایی یکی از دلایل شایع ترشحات غیرمعمول واژن است. واژینوز باکتریایی، عفونت مقاربتی نیست، اما می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی مانند کلامیدیا را افزایش دهد.
آیا واژینوز باکتریایی به خودی خود می‌تواند رفع شود؟
در موارد خفیف این احتمال وجود دارد که بدون درمان، واژینوز باکتریایی درمان شود، اما در صورتی که علائم این بیماری را تجربه می‌کنید، برای آزمایش و معالجه با پزشک خود تماس بگیرید.
در صورت عدم مراجعه به پزشک، چه عوارضی بیمار را تهدید می‌کند؟
تشخیص زودرس واژینیت و درمان به موقع آن بسیار حائز اهمیت است. عدم درمان به موقع ممکن است عوارض بسیار جدی را برای بیمار به همراه داشته باشد. واژینیت می‌تواند خطر ابتلا به بیماري‌هاي التهابی لگن، نازایی، درد مزمن لگن، زایمان زودرس و HIV را افزایش دهد. به همین دلیل افراد مبتلا به واژینیت برای درمان عفونت واژن باید با پزشک زنان مشورت کنند.
